เหรียญทองแดง รุ่นพิเศษ หลวงพ่อสุวรรณ วัดภูตบรรพต สงขลา ปี 2520

  

เหรียญหลวงพ่อสุวรรณ วัดภูตบรรพต ปี 2520 รุ่นพิเศษ เนื้อทองแดงรมน้ำตาล ที่ระลึกในงานวางศิลาฤกษอุโบสถ

    ประวัติ “หลวงพ่อสุวรรณ สุวัณโณ วัดภูตบรรพต”

    หลวงพ่อสุวรรณ สุวัณโณ เป็นชาวปราจีนบุรี โดยถือกำเนิดเมื่อปี 2411 เมื่ออายุได้ 14 ปี ได้บรรพชาอุปสมบทเป็นสามเณร ณ พัทธสีมา วัดประชุมชน ปราจีนบุรี เมื่ออายุครบวชจึงขออุปสมบทเป็นพระภิกษุ ท่านเป็นพระที่มีจิตโน้มนำไปทางปฏิบัติมากกว่าปริยัติ จึงมาศึกษาที่วัดจักรวรรดิ์ราชานุวาส หรือวัดสามปลื้มเนื่องจากวัดจักรวรรดิ์ช่วงนั้นมีชื่อเสียงมากในการสอนวิปัสสนา เพราะท่านเจ้าคุณพระมงคลทีป ผู้เป็นอาจารย์นั้นมีความเป็นเลิศในด้านการวิปัสสนาเป็นอย่างยิ่ง หลวงพ่อศึกษาอยู่นาน 5 พรรษาจึงอำลาออกธุดงค์แสวงหาความวิเวกเพื่อหาผลปฏิบัติในตัวเองร่วมกับสหธรรมิกอีกสามรูป แรกๆเดินทางร่วมกันต่อมาแยกกันจาริกเดี่ยว บางองค์หันหลังกลับวัดสามปลื้ม บางองค์มุ่งหน้าไปตามปณิธานเดิม อย่างไม่ลดละ โดยเฉพาะหลวงพ่อสุวรรณ

    ต่อมาท่านเกิดคิดได้ว่าอันเมืองลังกาซึ่งเป็นเมืองพระพุทธศาสนามีพระเขี้ยวแก้วขององค์พระบรมศาสดาอยู่ทั้งยังมีพระจุฬามณี ซึ่งควรค่าแก่การสักการะเป็นอย่างยิ่ง ท่านจึงจาริกมุ่งหน้าสู่แดนทักษิณ รอนแรมถึงท้ายเกาะภูเก็ต และเดินทางไปยังเกาะลังกาโดยเรือสินค้าเข้าจำพรรษาที่ “วัดการ์ปู” แล้วแจ้งต่อกงสุลไทยในลังกาเพื่อขออนุญาตเดินทางจาริกเพื่อนมัสการปูชนียสถานอันสำคัญได้ตามสะดวก และได้รับการอนุมัติด้วยดีจากรัฐบาลศรีลังกา ท่านจาริกแสวงบุญอยู่ในลังกา 6 ปีเต็ม จึงเดินทางกลับบ้านเกิดเมืองมารดร โดยอาศัยเรือไปขึ้นบกที่ประเทศพม่า เพื่อธุดงค์นมัสการพระธาตุมุเตา และศาสนสถานอันสำคัญในมัณฑะเล จากประเทศพม่า หลวงพ่อสุวรรณอาศัยเรือโดยสารมาขึ้นบกที่จังหวัดสงขลา เข้าพำนักที่วัดมัชฌิมาวาสในตัวเมืองสงขลา

    เมืองสงขลาสมัยนั้นมีเจ้าพระยาวิเชียรคีรีเป็นเจ้าเมือง ท่านผู้นี้มีความใกล้ชิดและเลื่อมใสในปฏิปทาของหลวงพ่อสุวรรณ จึงเสนอตัวขอเป็นโยมอุปัฏฐาก แต่เนื่องหลวงพ่อสุวรรณท่านคุ้นเคยกับความวิเวกของภูเขาลำเนาไพร ท่านจึงไม่ยากที่จะพำนักในสภาพแวดล้อมของความวุ่นวายในตัวเมืองท่านจึงได้ขอย้ายจากวัดมัชฌิมาวาส ไปสู่วัดเกาะถ้ำ ในปี 2471 (เป็นปีที่ระบุไว้ในเหรียญ)

    แต่ท่านก็จำพรรษาที่วัดเกาะถ้ำได้ไม่นาน ความคุ้นเคยกับการจาริกธุดงค์ ทำให้ท่านหอบหิ้วบริขารออกธุดงค์อีกครั้ง คราวนี้ท่านมุ่งหน้าไปยังถิ่นแถวที่เป็นเทือกเขา ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “เขาผี” ซึ่งชาวบ้านเล่าลือกันว่าเป็นที่สิ่งสู่ของปิศาจไพรที่ดุร้าย และมีไข้ป่าชุกชุม ชาวบ้านในย่านนั้นไม่มีใครกล้าเหยียบย่างเข้าไป ท่านไปปักกลด แล้วเจริญภาวนาแผ่เมตตาแก่อาถรรพ์ร้ายทั้งปวง ภูตผีปิศาจรวมทั้งวิญญาณบาปที่สิงสู่อยู่บนเขาเพราะยังไม่ได้ไปผุดไปเกิด ได้พากันมาปรากฏให้เห็นและขอร้องให้หลวงพ่อสร้างวัดขึ้น เพื่อที่พวกเขาจะได้อาศัยในอานิสงค์ผลบุญไปด้วย หลวงพ่อจึงริเริ่มตั้งสำนักสงฆ์บนเขาผี และชาวบ้านได้ร่วมแรงร่วมใจกันสร้างวัด ในที่สุดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา และทางการถวายนามพระอารามบนเขาผีว่า “วัดภูตบรรพต”

    ชาวบ้านผู้เป็นทายกทายิกาก็อารธนาหลวงพ่อสุวรรณขึ้นเป็นเจ้าอาวาสองค์ปฐมองค์แรก แต่ท่านปฏิเสธเพราะไม่อยากเกี่ยวข้องกับระบบปกครอง แล้วให้นิมนต์ หลวงพ่อแดง จากวัดมัชฌิมาวาสมาเป็นเจ้าอาวาสแทนท่าน ต่อมาหลวงพ่อแดงได้รับพระราชทานสมณศักดิ์เป็น “พระครูโสภณศีลาจารย์” และย้ายไปรับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดควนนิมิต อ.จะนะ จ.สงขลา เจ้าอาวาสองคืต่อมาได้แก่ “พระครูถาวรศีลคุณ” หรือหลวงพ่อเมศร์

    หลังจากมอบตำแหน่งเจ้าอาวาสให้ผู้อื่นไปแล้วหลวงพ่อสุวรรณก็เลี่ยงไปพำนักในถ้ำเล็กๆ แห่งหนึ่งบนเขาผี ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากวัดมากนัก ด้วยมุ่งหวังที่จะกระทำความเพียรกับการวิปัสสนา และสมถกัมมัฏฐานให้ถึงที่สุด จนกระทั่งในปี พ.ศ.2494 ก่อนที่ท่านจะมรณภาพที่ได้บอกกับพระครูโสภณศีลาจารย์ หรือ หลวงพ่อแดงว่า อีกแปดเดือนท่านจะละสังขารแล้ว ให้จดจำวันเดือนปีที่ท่านจะมรณภาพไว้ด้วย ครั้นถึงกำหนด ท่านพระครูก็ส่งคนไปดูที่ถ้ำจึงมีผู้ไปพบหลวงพ่อสุวรรณถึงแก่มรณภาพเสียแล้ว ในท่านั่งสมาธินั่นเอง

++ภาพถ่ายจากองค์จริงครับ++