ความศักดิ์สิทธิ์พระเครื่องแนววิทยาศาสตร์

ในความเห็นของตรียัมปวาย พลานุภาพของพระเครืองเป็นสิ่งที่อธิบายได้ในทางวิทยาศาสตร์ และด้วยเหตุนั้น ในการอภิปรายเพื่อปกป้องความเป็นวิทยาศาสตร์ของพลานุภาพของพระเครือง ตรียัมปวายจึงใช้ทั้งภาษาและความรู้ทางวิทยาศาสตร์ กล่าวคือ

"คำสอนของ พระคถาคตเจ้า เป็นวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง คือบุคคลมีกรรมเป็นของตน กรรมอาจแยกเป็นสองกรณีย์ คือ กรรม และ ผลกรรม แท้ที่จริงมายาศาสตร์ ก็คือ วิทยาศาสตร์แขนงหนึ่งนั่นเอง เป็นวิทยาศาสตร์ทางจิตร่วมกับวิทยาศาสตร์ทางรูป

การบรรจุเวทมนตร์ลงยังของขลังนี้ ก็มิใช่อะไรอื่นนอกจากการเรียกหรือดึงดูดพลังงานที่สิงอยู่ตามธรรมชาติต่างๆ ที่เรียกกวันว่า "พลังงานสถิต" เพื่อให้พุ่งมาสู่พิธีกรรมนั้น เทวดาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นพลังงานซึ่งมีสภาพเป็นคลื่นหรือพลังงานสถิต

เครื่องรางที่ผู้วิเศษประดิษฐ์ขึ้นนั้น ถ้าจะมองในแง่วิทยาศาสตร์ก็เปรียบได้เสมือนหนึ่งการบรรจุหรือเก็บพลังงานจากแหล่งหนึ่งลงไว้ยังวัตถุสิ่งหนึ่ง เช่น การเก็บคลื่นเสียงลงในแผ่นเสียง หรือเครืองบันทึกเส้นลวดการประดิษฐ์ ภาพยนต์เสียง การบรรจุกระแสไไฟฟ้าในแบตเตอร์รี่ การผลิตแร่เรเดียมตลอดจนการผลิดระเบิดปรมาณู เป็นต้น ซึ่งเป็นการถ่ายทอดพลังงานจากสิ่งหนึ่งไปเก็บไว้อีกสิ่งหนึ่ง หรือการแปลงพลังงานจากรูปหนึ่งให้เป็นอีกรูปหนึ่ง และเอาไปเก็บไว้ในวัตถุสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

ถ้าจะกล่าวอีกนัยหนึ่ง อาการแสดงออกของเครื่องรางนั้นอาจเป็นรูปของวัตถุที่มีรังสีกัมมันตภาพ ก็ได้ ทั้งนี้เพราะเครื่องรางนั้น ๆ มีพลังงานหรือปราณอันเร้นลับสิงอยู่ ซึ่งอยากจะเรียกมันว่า "รังสีกัมมันตภาพแห่งจิต" หรือ "รังสีกัมมันตภาพแห่งไสย์" และพลังงานรูปนี้ จะแผ่ออกไปรอบๆ ปริมณฑล ในรูปลักษณะคลื่นหรือรังสีที่มีความถี่สุงยิ่งกว่าสิ่งใด ๆ และพลังงาน 

ส่วนนี้เองที่บันดาลให้เกิดความมหัศจรรย์ต่างๆ ขึ้นได้แล้วแต่จะเป็นคลื่นชนิดใด

ถ้าเป็นชนิดเมตตามหานิยมก็ให้แสดงผลทางเมตตามหานิยม หมายความว่าคลื่นชนิดนี้ไปต้องผู้ใดเข้า ผู้นั้นก็บังเกิดความเมตตากรุณาต่อผู้ใช้

ถ้าเป็นลักษณะคลื่นชนิดมหาอุด ก็จะบังเกิดผลในลักษณะการของคลื่นหรือรังสีแผ่ตัวไปยังปืน และทำลายคุณสมบัติของดินชนวนกระสุนเสียชั่วขณะ ทำให้ปืนยิงไม่ออกได้จริงๆ

ถ้าเป็นชนิดแคล้วคลาดก็หมายความว่ารังสีอันไม่สามารถมองเห็นได้ของเครืองรางนั้น แผ่ออกไปโดยรอบปริมณฑลของผู้ใช้ ย่อมมีพลังงานผลักดันวิถีกระสุนอาวุธทั้งมวลและสรรพอันตรายใด ๆ ให้เบนออกไปจากรัศมีของผู้ใช้ได้

และถ้าเป็นชนิดคงกระพัน ก็หมายความว่า พลังงานหรือรังสีเหล่านี้แผ่ซึมซามไปทั่วทุกขุมขนของผู้ใช้ ย่อมสามารถฉาบหรือยาผิวหนังให้ทานทนต่อคมศาสตรวุธใด ๆได้ ดุจเกราะอันวิเศษ"