ความหมายและประเภทของพระสาวกตามคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนา(นิกายเถรวาท)

ความหมายของคำว่าพระสาวก

คำว่า สาวก มีที่มาจากรากศัพท์ภาษาบาลีว่า สาวโก แปลว่า ผู้ฟังถ้อยคำ หรือ ศิษย์ โดยสรุปแล้วคำว่าสาวก หรือพระสาวก จึงหมายถึงผู้ฟังโดยเคารพในธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ปฏิบัติและได้รู้ตามธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้แล้วโดยชอบ

ในธชัคคสูตร กล่าวถึงคุณสมบัติของพระสาวกไว้ว่า พระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้ปฏิบัติดีแล้ว เป็นผู้ปฏิบัติตรง เป็นผู้ปฏิบัติเป็นธรรม เป็นผู้ปฏิบัติชอบยิ่ง

ถ้าจะอ้างอิงพระสาวกตามการตั้งความปรารถนาและระยะเวลาแห่งการบำเพ็ญบารมี ดังนี้

พระอัครสาวก คือ สาวกผู้เลิศ ในพุทธกาลหนึ่ง ๆ จะมีเพียง 2 องค์เท่านั้น

โดยเป็นผู้ที่ต้องตั้งความปรารถนาเพื่อการบรรลุเป็นพระอัครสาวกตั้งแต่สมัยกาลแห่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อน ๆ เพื่อดำรงอยู่ในความเป็นเลิศด้วยคุณทั้งปวง พร้อมด้วยความพิเศษเพื่อบรรลุบารมีอันอุกฤษฎ์ (อย่างสูงสุด) ในด้านปัญญาและสมาธิ

สำหรับพุทธกาลนี้

พระอัครสาวกที่อุกฤษฎ์ด้านปัญญาคือท่านพระสารีบุตร

และท่านพระมหาโมคคัลลานะเป็นพระอัครสาวกผู้เลิศในด้านสมาธิหรืออิทธิฤทธิ์

ทั้งสองท่านได้ตั้งความปรารถนาเพื่อจะบรรลุอรหัตผลในฐานะแห่งความเป็นพระอัครสาวกตั้งแต่สมัยพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระนามว่าพระประทุมุตระ

การสร้างเหรียญพระเครื่องที่มีพระอัครสาวกทั้งสองพระองค์ฯ อันได้แก่ พระสารีบุตร และ พระโมคคัลลานะ ประทับยืนเบื้องซ้ายและแบื้องขวาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ได้รับความนิยมบูชาในวงการนักสะสมเหรียญพระเครือง เชื่อกันว่าเป็นเหรียญมากด้วยพลังพุทธานุภาพความศักดิ์สิทธิ์ อันได้แก่เหรียญ พระพุทธไตรยรัตนายก ในปางมารวิชัย วัดพนัญเชิงวรวิหาร อยุธยา ที่มีพระอัครสาวกประทับยืนเบื้องซ้ายและขวา 

เลือกชม เหรียญพระอัครสาวก คลิกที่นี้