"บุญกุศล" ในพุทธศาสนาหมายถึงการกระทำศีลหนึ่งที่ทำขึ้นเพื่อประโยชน์และคุณธรรม ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างความเต็มใจและพัฒนาจิตใจของผู้ศึกษาพุทธศาสนา บุญกุศลนั้นอาจ包含 การทำบุญ การตักบาตร การทำวัตถุมงคล การทำธุดงค์ และกิจกรรมทางศิลปะและวัฒนธรรมที่ได้รับอนุญาตจากพระสงฆ์ การทำบุญกุศลมักเป็นการทำเพื่อสร้างบุญคุณและเพื่อความบริสุทธิ์ของจิตใจของผู้ที่ทำ ซึ่งบุญกุศลมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างคุณธรรมและความเข้าใจในพระพุทธศาสนาของผู้ที่ปฏิบัติ.

ความหมายและประเภทของบุญกุศลอาจแตกต่างกันไปในวัฒนธรรมและประเพณีต่างๆ ในภูมิภาคและประเทศต่างๆ ของพุทธศาสนา การทำบุญกุศลมักถือเป็นประการสำคัญในการปฏิบัติธรรมของนักพุทธศาสนาและมีบทบาทสำคัญในการเสริมสร้างความผูกพันและเคารพศาสนาในชุมชนพุทธ.

โดยทั่วไปแล้ว การทำบุญกุศลมักเกี่ยวข้องกับการให้บริการและการช่วยเหลือผู้อื่น โดยไม่คาดหวังความได้เปรียบใดๆ ในการตอบแทน. การทำบุญกุศลมีได้แก่การทำบุญทานอาหาร, เสื้อผ้า, หรือสิ่งของให้แก่ผู้ที่ขาดแคลน การช่วยเหลือในโรงพยาบาล, สถานสงเคราะห์, หรือศูนย์การศึกษา และกิจกรรมอื่นๆ ที่เน้นการบริจาคเวลา, ความพยายาม, และความเอาใจใส่เพื่อผลประโยชน์แก่ผู้อื่นและชุมชน.